Γονείς με κολικούς…

Είναι απίστευτο το διαδίκτυο αυτόν τον καιρό, ή τουλάχιστον τώρα που εγώ κυρίως το ανακαλύπτω εις βάθος στα θέματα που με αφορούν.  Βρίσκεις τα πάντα για ό,τι σε ενδιαφέρει και δε δίνεις σημασία σε άλλα, που μπορεί όταν τα εκφωνούν στις ειδήσεις να νομίζουν ότι είναι αυτά που θέλουν όλοι να ακούσουν.

Εγώ συγνώμη απέχω από τηλεόραση αλλά και από κάθε λογής μέσο που αναπαράγει την αρρώστεια της εποχής μας: την οικονομική κρίση, τα νέα μέτρα (που πάντοτε περιέργως είναι νέα ενώ όλοι και όλα γερνάνε) και την τρόικα. Όχι πως δε με αφορούν όλα αυτά, γιατί κι εγώ είμαι εργαζόμενη που μου περικόπτουν συνεχώς- και όχι καμιά χομπίστα – και με τα τρία παιδιά, που ζητούν και θα ζητούν συνεχώς, με δάνειο (όπως το 90% των Ελλήνων) κτλ. κτλ… Απλά, να! Παλιά υπήρχε η φράση «παίρνω τα βουνά», γιατί ήταν ο μόνος προφανής τρόπος φυγής από την πραγματικότητα και ήταν κυριολεκτικός. Σήμερα ωστόσο μπορούμε να φύγουμε «εικονικά», γιατί διαθέτουμε και αυτό σε μία εξολοκλήρου virtual εποχή. Ιδίως μάλιστα όταν το να φύγεις «κυριολεκτικά» είναι απ’ όλες τις απόψεις αδύνατο.

Έτσι «έπεσα», ψάχνοντας ξανά για τους κολικούς που ταλαιπωρούν το σχεδόν νεογέννητό μου και που στο παρελθόν ταλαιπώρησαν και τα δύο προηγηθέντα τέκνα, στο μπλογκ μιας μαμάς, η οποία το ονομάζει πολύ εύστοχα μεταφορικά «γονείς με κολικούς».

Η ίδια μιλώντας για τον εαυτό της λέει:

«Προφανώς δεν είμαι η super μαμά. Αλλά μπορώ να αλλάξω πάνα στις 5 το πρωί, σε 26 δευτερόλεπτα, με φωτάκι νυχτός ενώ ο Βασίλης κοιμάται μπρούμυτα…

Αυτό το blog αφιερώνεται στους γονείς. Ειδικά σε αυτούς που έχουν ‘’κολικούς’’ και ‘’βγάζουν δόντια’’.  Γιατί όλοι τα περνάμε και είναι ωραίο να τα μοιράζεσαι.

Είμαι μαμά. Αλλά είμαι και γυναίκα, είμαι και σύζυγος, είμαι και εργαζόμενη.

Έχω έναν υπέροχο υιό 13 μηνών. Θέλω να μιλήσω γι’ αυτόν, για μένα και την καινούρια μας καθημερινότητα. Αλλά κυρίως είμαι περίεργη. Είμαι περίεργη να μάθω τι κάνουν οι άλλες μαμάδες. Γι’ αυτό, μαζί μου γράφει τη δική της άποψη και τις δικές της εμπειρίες my fellow blogger η ”φουλ τάιμ μαμ”.»

Info: goneismecolikous.wordpress.com

One response to this post.

  1. Αγαπητή μητέρα των τριών, σ’ ευχαριστώ θερμά για τις αναφορές στο blog μου, είμαι ευτυχής που μπορεί κάποιες μάνες να με διαβάζουν και να χαμογελούν περισσότερο. Ωστόσο σου οφείλω μια συγγνώμη διότι έχω αφιερώσει ολόκληρο άρθρο στο παρελθόν σε όσους ισχυρίζονται ότι ένα παιδί ίσον κανένα! Μέχρι να πέσω πάνω στο blog σου είχα το ακράδαντο επιχείρημα ότι ένα ίσον κανένα ισχύει μόνο για τα πατατάκια. Φαίνεται πως ισχύει και για τα παγωτά και για τα παιδιά. Πραγματικά θαυμάζω τους γονείς που έχουν 2 ή 3 παιδιά. Βέβαια εμείς έχουμε ένα χωρίς καμία βοήθεια συγγενών, ίσως αυτό να με κάνει φανατική υπέρμαχο του ένα ίσον ΕΝΑ! Είσαι ήδη στο blogroll μου και θα χαρώ πολύ να διαβάζω τις περιπέτειές σου. Έχεις χιούμορ μπράβο και καλό κουράγιο!

    γονείς με κολικούς!!

    Απάντηση

Σχολιάστε